Πιάνουμε πλατείες αδέρφια!
Χωνόμαστε στις χαραμάδες.
Κρατάμε αποστάσεις από τους ρουφιάνους.
Κατεβάζουμε τις μάσκες, ανεβάζουμε τις κουκούλες!
Και πολύ καλά κάνουμε!
Πιάνουμε πλατείες όλοι, γιατί όλοι τραβάμε τα ίδια ζόρια.
Παλεύουμε για τον δημόσιο χώρο,
για να μπορούμε να πούμε μια κουβέντα,
για τις ανάσες που προσπαθούν να μας στερήσουν.
Κι όμως, δε νιώθετε πως κάτι λείπει;
Αυτό που μας λείπει είναι να μην πιάνουμε τις πλατείες σαν ξεχωριστά άτομα, αλλά σαν ένα σώμα.
Αυτό που μας λείπει είναι να έχουμε όλοι μαζί τη δική μας αυτόνομη γνώμη για το τι μας συμβαίνει.
Αυτό που μας λείπει είναι να γνωριστούμε.
Να μάθουμε ο ένας από τον άλλη.
Να μάθουμε να συνεννοούμαστε.
Θέλει κόπο αυτή η συνεννόηση, θέλει πρόθεση, θέλει υπομονή κι επιμονή.
Αλλά μόλις συνεννοηθούμε, θα φανεί αδέρφια.
Κάποιοι από εμάς ήδη έχουν διοργανώσει αυτόνομες διαδηλώσεις ενάντια στην καραντίνα.
Στη Νίκαια, στον Πειραιά, στο Μπραχάμι, στο Χολαργό, στη Λαμπρινή, στην Καλλιθέα.
Συνεννοήθηκαν. Κανόνισαν. Και φάνηκε.
Αυτές οι διαδηλώσεις ήταν μηνύματα στο 1312. Οι εχθροί μας τα κατάλαβαν.
Να τα καταλάβουμε κι εμείς.