Όπως ίσως θα προσέξατε, τώρα που μιλάμε, η ψυχική υγεία των αυτόνομων βρίσκεται ξανά εν κινδύνω. Αυτό δημιουργεί βαριές ευθύνες στη συντακτική ομάδα antifa scripta. Γιατί, όπως το πρώτο μέλημα του πρωθυπουργού μας είναι η υγεία των Ελλήνων πολιτών, έτσι και το δικό μας πρώτο μέλημα είναι η ψυχική υγεία των αυτόνομων των Νοτίων Βαλκανίων.
Για μια στιγμή όμως! Είπαμε «ψυχική υγεία»;! Ποιος άραγες είναι περισσότερο κατάλληλος να διαφυλάξει την ψυχική μας υγεία, από εκείνο τον αυτόνομο που έχει την τύχη να βρίσκεται εγγύτερα από όλους τους άλλους αυτόνομους στην κατεξοχήν πηγή ψυχικής υγείας εντός ελληνικής επικράτειας, δηλαδή στους (έμπειρους, ειδικούς και απαράμιλλα αντικειμενικούς) λειτουργούς του ΨΝΑ ΔαφνίΤΜ;
Έτσι ακριβώς! Λαμβάνοντας υπ’ όψη την ειδική θέση του Μπάμπη και τις εξαιρετικές περιστάσεις, δεχτήκαμε να αναδημοσιεύσουμε σελίδες από το ημερολόγιο που ο ίδιος φροντίζει να κρατάει, πάντα με τη συνέπεια και τη συνέχεια που χαρακτηρίζει τους αυτόνομους, ακόμη και όταν η ιστορία τούς αναγκάζει να προσαρμοστούν σε καταστάσεις επιεικώς ιδιόρρυθμες.
Και μιας και για να κάνουμε τη δουλειά μας, έπρεπε να βρούμε κάποιον τίτλο, ιδού:
Αγαπημένο μου ημερολόγιο
Σελίδες από το ημερολόγιο του Μπάμπη του Αυτόνομου, προ και κατόπιν της πρόσφατης καραντίνας.
30 Οκτωβρίου 2020: Οι Θεσσαλονικείς ανησυχούν
Η αστεία φυλλάδα που διαβάζω σχεδόν υποχρεωτικά εδώ μέσα, κυκλοφορεί σήμερα με συνταρακτικό πρωτοσέλιδο.
Να και η φωτογραφία του πρωτοσέλιδου:
Σύμφωνα με τη λεζάντα αυτής της φωτογραφίας, «οι Θεσσαλονικείς ανησύχησαν». Κι αφού «ανησύχησαν», έκαναν ό,τι ήταν λογικό: ουρές για να ‘ρθουν οι ειδικοί να τους τεστάρουν. Προς τεκμηρίωση αυτής της μεγάλης αλήθειας, παρατίθεται η γιγαντιαία ουρά «των Θεσσαλονικιών».[1]
Επειδή όμως οι απαρτίζοντες τη γιγαντιαία ουρά τηρούσαν υπεύθυνα τις αποστάσεις, μπορεί κανείς και να μετρήσει πόσοι ακριβώς ήταν. Λογικά, πρέπει να είμαι ο μοναδικός που όντως έκατσε να τους μετρήσει. Ομολογουμένως, η πρεσβυωπία δυσχέρανε κάπως το εγχείρημα, αλλά όποιος τους βγάλει πάνω από εκατόν πενήντα νοματαίους, είναι πιο στραβός κι από μένα.
Ως συνήθως βέβαια, ουδεμία απάτη εντοπίζεται εδώ. Διότι η επιστημονικά ακριβής λεζάντα συνεχίζει λέγοντας ότι το αποτέλεσμα ετούτου του μεγαλειώδους παραλιακού θεάματος ήταν «2.500 τεστ» σε μια μέρα. Αυτό φαίνεται να ταιριάζει με τη διάρκεια του εγχειρήματος «από το πρωί έως νωρίς το βράδυ», αν και για να είμαστε σίγουροι θα πρέπει να καταφύγουμε σε υπολογισμούς με αλυσίδες Μαρκόφ, ή σε κάτι εξίσου φρικτό.
Οπότε, για να μην πάθουμε κανα εγκεφαλικό, καλύτερα θα ήταν να συγκρίνουμε τους 2.500 ζαβούς που πήγαν για «μέτρηση», με τους «Θεσσαλονικιούς», δηλαδή με τον πληθυσμό της Θεσσαλονίκης. Αλήθεια, πως συγκρίνεις το 2.500 με το 1.000.000; Ψιλοεύκολα: αν πληρώνεσαι με 2.500 ευρώ το μήνα, για να λάβεις 1.000.000 ευρώ, θα χρειαστεί να δουλέψεις 1.000.000/2.500 = 400 μήνες, δηλαδή 33 χρόνια και κάτι ψιλά. Ή αλλιώς, αν συνέχιζαν με τους ίδιους ρυθμούς, κάθε μέρα, ο πληθυσμός της πόλης θα είχε τεσταριστεί επαρκώς σε ενάμισι χρόνο – οπότε θα μπορούσαν να ξαναρχίσουν από την αρχή.
Εν πάση περιπτώσει όμως: η εμπλοκή λόγου και μεγάλων αριθμών μπορεί να μετατρέψει 2.500 σακατεμένους σε «Θεσσαλονικιούς», και αυτό είναι ήδη μια απάτη. Η ακόμη μεγαλύτερη απάτη όμως, βρίσκεται, ως συνήθως, στην ίδια τη φωτογραφία. Ακριβέστερα, πρόκειται για αεροφωτογραφία. Δηλαδή κάποιος σήκωσε ελικόπτερο, ντρόουν, αερόστατο, ή κάτι παρόμοιο, προκειμένου να απεικονίσει ετούτους τους 150 κοινωνικά υπεύθυνους κι ανησυχούντες νοματαίους, προσδίδοντας στο πράγμα αρκετό μεγαλείο ώστε έπειτα να μπορεί να το ονομάσει «οι Θεσσαλονικείς» και να το κάνει πρωτοσέλιδο. Πρόκειται για κάποιον που επιδιώκει εξαρχής την παραγωγή μιας συγκεκριμένης απεικόνισης της πραγματικότητας. Γιατί γνωρίζει ότι η συγκεκριμένη απεικόνιση, εφόσον παραχθεί, θα είναι πολιτικά χρήσιμη. Και με αυτό το πολιτικό κίνητρο, χρησιμοποιεί συγκεκριμένες μηχανές και τεχνικές για να παράξει την απεικόνιση που επιθυμούσε να παράξει εξαρχής.
Ποιος να ‘ταν άραγες αυτός ο ικανότατος και πολιτικά ενήμερος μάστορας – σκηνοθέτης, χειριστής και ιδιοκτήτης αεροστάτου και φωτογραφικής μηχανής; Προφανώς ο ίδιος που την επομένη φρόντισε να αναβάλει την κήρυξη καραντίνας στη Θεσσαλονίκη, ώστε να μην συμπέσει με τον σεισμό στη Σάμο και χαθεί το εφέ. Ο ίδιος που τελικά έχωσε τη Θεσσαλονίκη σε καραντίνα υπολογίζοντας τους χρόνους ώστε το πράγμα να φαίνεται καλύτερα στην τηλεόραση. Ο ίδιος που ήδη σχεδίαζε να χώσει και εμάς τους υπόλοιπους σε καραντίνα στο τέλος της επόμενης εβδομάδας.
Ω οι τρομεροί καιροί μας! Όπου κάθε «αντικειμενική απεικόνιση» έχει πίσω της συγκεκριμένα υποκείμενα. Και όπου όλα τα συγκεκριμένα υποκείμενα διαθέτουν τα δικά τους ανεξιχνίαστα σχέδια!
Άμα πάω και τα πω αυτά στο Φουκώλη, θα μου σερβίρει τουλάχιστον ένα χρόνο παράταση παραμονής στο ΨΝΑ.
Οπότε κρύβε λόγια.
Στο επόμενο: Τι να ‘ναι αυτός ο «αντιφά»; Ο Μπάμπης αποφασίζει να στείλει επιστολή αναγνώστη στην «Καθημερινή», αλλά το μετανιώνει.
[1] «Ελλάδα και Ευρώπη Ξαναζούν τον Εφιάλτη», Καθημερινή, 30/10/2020. Και ναι, το ημερολόγιο του Μπάμπη έχει και υποσημειώσεις [Σημείωση του Επιμελητή (Σ.τ.Ε.)].