Ο Ρατσισμός ως Υλικό Συμφέρον: Διδάγματα από την Πρόσφατη Προσφυγική Κρίση · autonome antifa
Α’ Έκδοση: Ιανουάριος 2020
Το φθινόπωρο του 2019 σημαδεύτηκε από μια ακόμα έξαρση της λεγόμενης «προσφυγικής κρίσης». Το μεγαλύτερο μέρος της σχετικής συζήτησης αυτή τη φορά είχε να κάνει με τη μετεγκατάσταση μεταναστών στην ελληνική ενδοχώρα. Αν κανείς πιστέψει τις κυρίαρχες αφηγήσεις, ο ρατσιστικός παροξυσμός που συγκλόνισε χωριά, νησιά και πόλεις ολόκληρες ήταν αποτέλεσμα «ξενοφοβίας». Το δίχως άλλο, πρόκειται για έναν από τους ανθεκτικότερους μύθους της ελληνικής κοινωνίας. Η μπροσούρα Ο Ρατσισμός ως Υλικό Συμφέρον εκδόθηκε λίγους μήνες αργότερα και πλαισίωσε τις ομώνυμες εκδηλώσεις σε Αθήνα, Μυτιλήνη και Θεσ/κη. Μπήκαμε στον κόπο και εξετάσαμε προσεκτικά τα λόγια και τα έργα των ντόπιων αφεντικών που ενεπλάκησαν σ’ αυτήν, αλλά και σε προηγούμενες «προσφυγικές κρίσεις». Όταν εξοικειωθήκαμε με την κρυπτική τους γλώσσα, διαπιστώσαμε ότι ο ρατσισμός-ως-ιδεολογίας ήταν απλώς η βιτρίνα, πίσω απ’ την οποία ξεπρόβαλλε αμείλικτος ο ρατσισμός-ως-υλικό συμφέρον. Ότι τα αφεντικά επιζητούν τη μετανάστευση· ότι «τοπικές κοινωνίες» γενικά κι αόριστα δεν υπάρχουν, αλλά μόνο σκληρά διαρθρωμένες κοινωνίες, ότι ο «ρατσιστικός όχλος» που δεν έχει επίγνωση των συμφερόντων του είναι ένα ακόμα ψέμα. Στην πορεία παρατηρούσαμε κι άλλους μύθους να ραγίζουν.
Περιεχόμενα:
1. Τα ντόπια αφεντικά ΘΕΛΟΥΝ τους μετανάστες
2. Η μεθοδολογία
3. Οι μετανάστες που φτάνουν στις τοπικές κοινωνίες δεν είναι φιλοξενούμενοι, είναι εργάτες
4. Τα ντόπια αφεντικά επιζητούν να έρθουν μετανάστες στην περιοχή τους: το παράδειγμα του δήμου Βόλβης
5. Τα ντόπια αφεντικά διαπραγματεύονται σκληρά
6. Πώς δουλεύει η όλη διαδικασία
7. Συμπεράσματα ενάντια στου μύθους
Διαβάστε την εισαγωγής της μπροσούρας εδώ:
