Η Κασσάνδρα στο Δαφνί (δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Antifa #76)

Με το που άρχισε η νέα σχολική χρονιά στα Εξάρχεια, δύο καλοπροαίρετες συντρόφισες μας θύμισαν ότι οι προβλέψεις της αφίσας «απαρτχάιντ» που κολλούσαμε τον περασμένο Ιούλη… τελικά βγήκαν κομματάκι off. Συγκεκριμένα αναφέρονταν στη φράση «το ελληνικό κράτος το έχει πάρει απόφαση: τουρίστας ούτε για δείγμα κι εφέτος».^[1]Για την αφίσα δείτε εδώ: https://autonomeantifa.gr/apartchaint-den-einai-ygeionomiko-ein/. Ενώ ως γνωστόν, τελικά το ελληνικό κράτος μέσα στον Αύγουστο άρχισε να μας λέει ότι έχει τιγκάρει στους τουρίστες, τουλάχιστον τηρουμένων των αναλογιών.

Η σκληρή κριτική μας υπενθύμισε δύο πράγματα: πρώτον την σοφή διαπίστωση σύμφωνα με την οποία «η σωστή πρόβλεψη είναι θέμα διατύπωσης», που δυστυχώς δεν θυμόμαστε τίνος είναι (πιθανότατα της Πυθίας). Πράγματι, αν είχαμε γράψει στην αφίσα «τουρίστας ούτε για δείγμα ως τώρα», το πράγμα θα ήταν εντελώς κομπλέ – γιατί όντως το ελληνικό κράτος πέρασε τον Ιούλη αγωνιώντας μη τυχόν και δεν έρθει τουρίστας, ανεβάζοντας «αριθμούς κρουσμάτων» και επισείοντας «μετάλλαξη δέλτα» και «εγκληματικά πάρτι στη Μύκονο». Από τις αρχές Αυγούστου, με κάποιο τρόπο, οι ιθύνοντες κατόρθωσαν να φέρουν τουρίστες… και για τη μετάλλαξη δέλτα και τα πάρτι στη Μύκονο δεν ξανάκουσε κανένας. Η πολύ πιο σωστή πρόβλεψη «η εργατική τάξη θα κάνει διακοπές σπίτι της» χάθηκε υπό το βάρος της λανθασμένης.

Το δεύτερο πράγμα που μας υπενθύμισε η σκληρή κριτική των καλοπροαίρετων συντροφισών, ήταν το κείμενο που ακολουθεί. Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουλίου, οπότε υποπτευόμαστε ότι δεν το διαβάσατε. Αλλά είναι η τελευταία λέξη περί προβλέψεων. Για να καταλάβετε, αν το είχαμε λάβει σοβαρά υπ’ όψη, θα ήμασταν πολύ πιο προσεκτικοί με την αφίσα και τώρα θα είχαμε γλυτώσει την κριτική.

Τεσπά όμως. Ακόμη κι έτσι, πού θα βρείτε καλύτερες προβλέψεις;

Η Κασσάνδρα στο Δαφνί

(ακούγεται ringtone The Ace of Spades)

– Έλα ρε, πώς πάει;

– Σχετικά καλά. Τα βρήκαμε με το Νικόλα και μου έχει τον καφέ έτοιμο κάθε πρωί, δίχως πια να χρειάζεται συζήτηση περί μάσκας.^[2]Για τις πιο πρόσφατες προσπάθειες του Μπάμπη του Αυτόνομου να αγοράσει φρέντο εσπρέσο σκέτο από το κυλικείο … Continue reading

– Α ναι; Και πώς πάει η ψυχολογική του κατάσταση;

– Αναμενόμενα. Εξακολουθεί να φοράει διπλή μάσκα, τώρα όμως φοβάται να κάνει το εμβόλιο. Δηλαδή παίζει να μείνει για πάντα έτσι. Τι να σου πω, είναι και κοντά οι κατάλληλες υποδομές του ΨΝΑ, οπότε τον βλέπω κάποια στιγμή να περνάει από την άλλη μεριά του πάγκου με τους καφέδες…

– Καλά, ήθελες τίποτα άλλο, γιατί δεν έχω και πολύ όρεξη…

– Πωπω αγένεια! Κι εγώ που πήρα να σου πω πόσο δίκιο είχατε…

– (Ξυπνάει) Πότε;

– Τότε που λέγατε για τον εμπορικό πόλεμο. Ξέρεις, βαριόμουν τις προάλλες και πήγα κι έγραψα «εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ – Κίνας» στη μπάρα τη γνώσης.

– Και;

– Και μου βγήκε ένα άρθρο του Απρίλη του 2020 στο περιοδικό Foreign Policy. Εκεί οι δαιμόνιοι Αμερικάνοι αναλυτές αναφέρονταν στη συμφωνία του Τραμπ με τον Λιου Χε το Γενάρη του 2020, ξέρεις, τη συμφωνία που είχατε βάλει στο επίκεντρο του συνωμοσιολογικού σας αφηγήματος…

– (Παγερή σιωπή…)

– Εσείς λέγατε ότι με την επιστροφή του κινέζου διαπραγματευτή Λιου Χε στην Κίνα, ξέσπασε η «πανδημία». Και εννοούσατε ότι η «πανδημία», ή καλύτερα η κινεζική διαχείριση του ιού, ήταν τμήμα αποτυχημένων εμπορικών διαπραγματεύσεων ΗΠΑ και Κίνας, ή καλύτερα η πιο πρόσφατη κορύφωση του αμερικανοκινεζικού εμπορικού πολέμου μέχρι την επόμενη.

– Ε ναι, κάπως έτσι… ^[3]Όχι «κάπως», έτσι ακριβώς λέγαμε. Το έπος κορυφώνεται στο «Το πείραμα, μέρος 6ο: Στο Μυαλό του Liu He», Antifa #71, 7/2020, … Continue reading

– Ε, που λες, οι Αμερικάνοι αναλυτές που μόλις ανακάλυψα, επισήμαιναν, ήδη από τον Απρίλη, ότι η περίφημη αμερικανοκινεζική εμπορική συμφωνία περιελάμβανε και ένα άρθρο σύμφωνα με το οποίο «σε περίπτωση φυσικής καταστροφής ή άλλου απρόβλεπτου γεγονότος», οποιοδήποτε από τα συμβαλλόμενα μέρη θα μπορούσε να προσβάλει τη συμφωνία και να ζητήσει εκ νέου διαπραγματεύσεις.^[4]Το άρθρο που ανακάλυψε ο Μπάμπης χάρη στον άπλετο χρόνο που παρέχεται στο ΨΝΑ Δαφνί, είναι το Jack Detsch & Robbie … Continue reading Δηλαδή οι Κινέζοι είχαν έτοιμο το «απρόβλεπτο γεγονός» και το είχαν συμπεριλάβει και στη συμφωνία! Βασικά όντως χωθήκατε «στο μυαλό του Λιου Χε» κανονικά και με το νόμο!

– (Κι άλλη παγερή σιωπή…)

– (Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει από πάγο): Βέβαια, εκ πρώτης όψεως, και πάλι δε λέει και πολλά η νέα μου ανακάλυψη. Γιατί τέτοιες προβλέψεις «περί απρόβλεπτων γεγονότων» περιλαμβάνονται περίπου σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες, και μετά γίνονται εκ νέου αντικείμενο διαπραγμάτευσης, ξέρεις, «ήταν όμως όντως απρόβλεπτο γεγονός;» – ο Λιου Χε λέει «σίγουρα», οι άλλοι του λένε ότι το έφτιαξε μόνος του το «απρόβλεπτο γεγονός», και η ζωή συνεχίζεται. Από την άλλη όμως, το γεγονός ότι οι ειδικοί ρεπόρτερ του περιοδικού «Εξωτερική Πολιτική», τον Απρίλη του 2020, αναζητούσαν τη συγκεκριμένη πρόβλεψη στη συμφωνία που κι εσείς είχατε βάλει στο μάτι, αναδεικνύει με ποιο τρόπο γινόταν αντιληπτή η «πανδημία» στις ΗΠΑ: ως κινεζική μανούβρα στον εμπορικό πόλεμο. Μαλάκα, όντως ήσασταν μές το μυαλό τους. Αλλά και πάλι…

– (Τον διακόπτει): Δε μου λες ρε Μπάμπη, θες κάτι συγκεκριμένο, ή έτσι θα το πάμε;

– (Σοβαρεύει): Εδώ που τα λέμε, ναι, πάω για κάτι συγκεκριμένο, αλλά πρέπει να με αφήσεις να το αναπτύξω με την ησυχία μου. Λοιπόν: από πριν εμφανιστεί ο Χαρδαλιάς και ανακαλύψει καινούριες λέξεις, εσείς είχατε διαπιστώσει διάφορα που φαίνονται σωστά ακόμα και σήμερα. Δε λέω μόνο για την «πανδημία» ως διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης. Μέχρι και την αναζήτηση εξωγήινων από τη NASA είχατε προβλέψει με τον τρόπο σας.^[5]Για την αναζήτηση εξωγήινων από τη NASA, δείτε το «UFO: Στη Δημοσιότητα Έκθεση των ΗΠΑ τον Ιούνιο», Καθημερινή, … Continue reading

– Ναι. Παρακάτω.

– Κι όμως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν έγινε και τίποτα, ε; Απλά διάφοροι φασαίοι αναλυτές βουτάνε ό,τι βολεύει και το λένε για δικό τους, παραλείποντας ακόμη και να πούνε που τα βρήκανε. Που λες, θα μπορούσε να αποδώσει κανείς αυτή την… απογοητευτική κατάληξη στη συλλογική διανοητική κατάσταση του α/α χώρου. Ότι δηλαδή εγκαλέσατε προηγούμενα διδάγματα από τις Διεθνείς Σχέσεις, την ώρα που όλοι νόμιζαν ότι οι Διεθνείς Σχέσεις είναι, ξέρω ‘γω, κάποιο είδος ψαριού. Νομίζω όμως πως δεν είναι ζήτημα διανοητικής κατάστασης. Για παράδειγμα, εδώ στα σκιερά μονοπάτια του ΨΝΑ Δαφνί, ακούω αυτό το καινούριο γκάγκστα ραπ, ξέρεις, που λένε τη Θεσσαλονίκη Σαλούγκα κι έχουνε φάει κόλλημα με το στρατηγό Σίσι, δεν ξέρω για ποιο λόγο…

– Ντριλ το λένε.

– Α μπράβο, ντριλ. Και μες τα όλα, ο μάστορας έχει κρύψει το κιλό δέκα λεπτά απ’ το σπίτι, και πρέπει να πάει να το βρει να το κόψει, οπότε περιγράφει τη διαδρομή: «Στο δρόμο γνωστός / πολλές χειραψίες / γαμιέται ο ιός (ιεχ)/ Δεν ξέρω το πώς / μα ψέμματα λες / κι είσαι ηθοποιός (ιεχ)».^[6]Ricta, «Παράνοια», εδώ https://www.youtube.com/watch?v=IMLcA74WgiA, στο 2.10-2.14. Ας σημειωθεί ότι ο Μπάμπης λέει το «ιεχ» ακριβώς όπως … Continue reading Θέλω να πω ότι δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός των Διεθνών Σχέσεων για να ξέρεις ότι, όχι απλά το κράτος δεν θέλει το καλό μας, αλλά και ότι το κράτος συνηθίζει να καταστρώνει ενεργητικά σχέδια εναντίον μας και να μη μας τα λέει. Αυτό που έλειπε από τους κινηματικούς αναλυτές δεν ήταν η ειδίκευση στο Διεθνές Εμπόριο· ήταν η στοιχειώδης ταξική καχυποψία. Αυτό όμως δεν γίνεται κατά λάθος· μόνο επίτηδες.

– Οπότε;

– Οπότε τώρα που μιλάμε, οι… «κινηματικοί αναλυτές» είναι δύο ειδών: από τη μια έχουμε αυτούς που λίγο ως πολύ ήξεραν εξαρχής τι συμβαίνει λόγω επαγγελματικών σχέσεων με το κράτος· ας μην ξεχνάμε ότι αυτό που λέμε Σύριζα περιλαμβάνει πρώην υπουργούς υγείας, εμπορίου, εργασίας και δημόσιας τάξης, μαζί με τους συμβούλους τους και τους «διαπιστευμένους» δημοσιογράφους. Αυτή η πρώτη κατηγορία προφανώς βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία η οποία εξελίσσεται εδώ και ένα χρόνο και θα συνεχιστεί για άγνωστο χρονικό διάστημα. Η δεύτερη κατηγορία «κινηματικών αναλυτών»  είναι πιο ενδιαφέρουσα: εδώ βρίσκουμε διάφορους που είχαν από πριν την άνεση να πουλάνε μούρη παντογνώστη λόγω των ειδικών οργανωτικών συνθηκών που επικρατούν στον α/α χώρο -ξέρεις, μεταξύ των τυφλών… Επειδή ήταν εξαρχής για τα μπάζα οργανωτικά, επειδή η μισοσυνειδητή μεσαιοταξική τους τοποθέτηση δεν τους προμήθευε με επαρκή ταξική καχυποψία, συνεπώς επειδή χέστηκαν πάνω τους την ώρα που βροντούσε το κράτος, βρέθηκαν να τρώνε την παραμύθα αμάσητη. Κάτσανε λοιπόν ασφαλείς κανα εξάμηνο και σχολιάζανε τα αυτοκόλλητα των autonome στο φουμπού. Αυτοί λοιπόν αποκλείεται να παραδεχτούν ότι είχατε δίκιο, γιατί η πρώτη τους προτεραιότητα, όχι τώρα, από παλιά, είναι να σώσουν ό,τι σώζεται από το status του… κινηματικού αναλυτή, συνεπώς του λαϊκού ηγέτη. Ξέρεις: άμα Μάρτη μήνα έχεις βγάλει αυτοκόλλητο που ζητάει κι άλλες ΜΕΘ, αποκτάς συμφέροντα στη λήθη.

– Οπότε τι να κάνουμε με το θέμα;

– Κοίτα, μια λύση θα ήταν να τους ευχαριστήσετε δημοσίως που σας ανοίξανε τα μάτια μπας και τους κατευνάσετε (γελάει).

– (Δε γελάει)

– Έλλειψη χιούμορ, ε; Καλά. Εκτός από το -πως το λένε- ντριλ, έχω φάει κι ένα κόλλημα με τους αρχαίους. Εκεί βρίσκουμε το μύθο της Κασσάνδρας. Κόρη του Πρίαμου, ήταν ωραία και γυάλισε στον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας της υποσχέθηκε το χάρισμα της προφητείας, με την προϋπόθεση να του κάτσει. Αυτή του είπε «εντάξει», κονόμησε το χάρισμα της προφητείας, και μετά δεν του έκατσε, ξέρεις, πήρε γιώτα πέντε, μάλλον δικιά μας θα ‘τανε. Ο Απόλλωνας όμως, της έριξε κατάρα: οι προφητείες της Κασσάνδρας ήταν πάντα σωστές, αλλά δεν τις πίστευε κανένας. Όλοι την είχαν για μουρλή.

– Που πάει να πει;

– Κοίτα, για τους αρχαίους, πάει να πει ότι χωρίς το κράτος, καμία πρόβλεψη δεν έχει νόημα: ο μάντης πρέπει να έχει μαζί του κάποια κρατική εξουσία για να μπορεί να επηρρεάσει την πραγματικότητα, γιατί είναι η κρατική εξουσία που καθορίζει την πραγματικότητα, και όχι οι προβλέψεις. Κατάλαβες, ο τύπος που ένα χρόνο τώρα μετράει τη λυματολάσπη, δίχως το κράτος, είναι σκέτος βοθρατζής. Το πράγμα όμως επιδέχεται και ευρύτερη ερμηνεία, από τη δική μας σκοπιά: ότι οι εκτιμήσεις και οι αναλύσεις πρέπει να αντιστοιχούν σε κάποια μορφή συλλογικής εξουσίας, ειδάλλως δεν είναι τίποτα.

– (Κι άλλη σιωπή)

– Με άλλα λόγια, οι αναλύσεις σας δεν αρκεί «να βγαίνουν σωστές». Πρέπει πρώτα και κύρια να αντιστοιχούν σε κάποιο είδος συλλογικής ζωής, δηλαδή πολιτικής οργάνωσης – αλλιώς θα σας πάρει όλους ο διάολος! Και ως προς αυτό, έχω να πω ότι τα πάτε καλούτσικα, συνεχίστε προς τα εκεί.

– (Κι άλλη σιωπή)

– Πήρα τηλέφωνο για να κομίσω μήνυμα αισιοδοξίας ρε μαλάκα!

– Καλά· και με την Κασσάνδρα τι έγινε;

– Βασικά τη βίασε ο πιο τιποτένιος από τους αρχηγούς των Αχαιών όταν μπήκαν στην Τροία, μετά έγινε αναγκαστικά παλλακίδα του Αγαμέμνονα και στο τέλος τη σκότωσε η ζηλιάρα Κλυταιμνήστρα. Η μαλακία ήταν ότι κι αυτά τα είχε προβλέψει…

Τέλος της συνομιλίας