Η απόφαση και η τελευταία αναβολή της μετεγκατάστασης του καταυλισμού των Ρομά του Χαλανδρίου δεν αποτελεί μια κατάσταση πρωτοφανή. Οι διμοιρίες μαζί με τις μπουλντόζες που έφτασαν μια ανάσα από τις παράγκες χωρίς τελικά να ολοκληρώσουν το έργο τους και οι υποτίθεται πυρετώδεις διαπραγματεύσεις των αρμοδίων αξιωματούχων για την εύρεση μιας λύσης, μπορεί να κράτησαν ζεστό το μιντιακό ενδιαφέρον για μερικές μόνο μέρες αλλά αποτελούν την ουσία της αστυνομικής διαχείρισης της καθημερινότητας των Ρομά σε όλη την Ελλάδα.
Ένα καθεστώς φόβου και αβεβαιότητας έχει επιβληθεί εδώ και δεκαετίες πάνω σε ένα μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης, σε εκατοντάδες χιλιάδες άντρες και γυναίκες. Η εγκληματοποίηση των Ρομά οργανώθηκε συστηματικά από το ελληνικό κράτος και γύρω από κάθε καταυλισμό στην ελληνική επικράτεια έχει στηθεί ένα πρόβλημα δημόσιας τάξης. Η πολιτική διαχείριση κάθε τέτοιου προβλήματος τοπικά αποτελεί προνόμιο των επιμέρους εξουσιών, γύρω από τις οποίες συντάσσεται ένας γαλαξίας μικρών και μεγαλύτερων υλικών συμφερόντων. Έτσι λοιπόν, πίσω από κάθε δήμαρχο που «θα δώσει λύση», καιροφυλακτούν ιδιοκτήτες, αφεντικά, εργολάβοι, έτοιμοι να τσιμπήσουν το κρατικό χρήμα που θα αποφέρει κάθε πιθανή απομάκρυνση ή παραμονή του καταυλισμού. Σε όλη την ελληνική επικράτεια, όπως και στο Χαλάνδρι.
Ο ρατσισμός εναντίον των Ρομά μπορεί να έχει διαφορετικές παραλλαγές, λιγότερο ή περισσότερο ανθρωπιστικές, αριστερές ή δεξιές, το ίδιο όμως σιχαμένες και δολοφονικές. Και οι φορείς αυτών των ιδεών και αυτών των ταξικών συμφερόντων, δεν είναι τίποτα μακρινές και αόρατες φιγούρες. Τους αναγνωρίζουμε στα πρόσωπα των μαγαζατόρων της γειτονιάς μας και των ιδιοκτητών γειτόνων μας, στο πρόσωπο του αφεντικού μας στη δουλειά, στους νεοναζί και στους πατριώτες, στους φίλους της αστυνομίας. Στην συντριπτική πλειοψηφία δηλαδή της ελληνικής κοινωνίας, που έθρεψε το νέο ελληνικό φασισμό της τελευταίας δεκαετίας και θα τον στηρίξει όλο και περισσότερο στο μέλλον. Και θα στραφούν όχι μόνο εναντίον των Ρομά και των μεταναστών εργατών όπως έχουν συνηθίσει να κάνουν, αλλά εναντίον οποιουδήποτε τους υποδειχθεί ως απείθαρχος και αντιπαραγωγικός.
Είναι στο χέρι μας να οργανωθούμε και να τους αντιμετωπίσουμε. Και όσο αυτή η κοινωνία θα κατρακυλάει στη βαρβαρότητα, όλο και λιγότερο αυτό θα είναι απλή πολιτική επιλογή και τόσο περισσότερο θα αποτελεί ταξική αναγκαιότητα. Η αναγκαιότητα της μόνιμης και σταθερής αντιφασιστικής οργάνωσης. Όσο για το ζήτημα του καταυλισμού στο Χαλάνδρι η λύση είναι μία…
Να φύγουνε οι δήμαρχοι, οι ρατσιστές και η αστυνομία!
Antifa ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
ΩΡΑ: 12:00 Μ.Μ.
Autonome antifa – Antifa Xalandri
