Λυσσάξανε τα αφεντικά και οι ρουφιάνοι τους να μας κλείσουν μέσα!
Οι κρατικοί υπάλληλλοι μάς απείλησαν με όλους τους τρόπους του κόσμου.
Οι γιατροί μάς έριξαν στατιστικές πτωμάτων μέχρι να μην καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται.
Οι καραγκιόζηδες δημοσιογράφοι μας τάισαν εικόνες θανάτου μέχρι να χεστούμε απάνω μας.
Ακόμη και οι εγκεφαλικά νεκροί μικροαστοί του φέισμπουκ τόλμησαν να μας αποκαλούν «ηλίθιους» και «αντικοινωνικούς». Αυτοί οι ρουφιάνοι, που δεν έχουν νοιαστεί ποτέ για κανέναν πέρα από την πάρτη τους. Αυτοί που η πραγματική τους φύση αναδεικνύεται πολύ καλύτερα αφότου αποφάσισαν να μεταμφιέζονται σε διασταύρωση γιατρού και πτώματος.
Κι όμως, εμείς δε μείναμε σπίτι. Τους γράψαμε εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Κι αυτούς και τις απειλές τους, και τη νεκρόφιλη ρητορική τους, και την τρέλα τους και τα ψέματά τους και τις μεταμφιέσεις τους.
Δε μείναμε σπίτι γιατί δεν μπορούσαμε. Και γιατί δεν θέλαμε.
Σοφιστήκαμε τεχνάσματα . Ανακαλύψαμε καβάτζες. Υψώσαμε ανάστημα. Χωθήκαμε σε χαραμάδες. Σκεφτήκαμε από μόνοι μας. Δώσαμε κουράγιο η μια στον άλλο.
Καθώς τα κάνουμε και θα τα κάνουμε όλα αυτά, θα ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας. Όχι σαν άτομα, αλλά σαν σύνολο. Η επίθεση των αφεντικών, του κράτους και των ρουφιάνων τους, μάς φτιάχνει ξανά.
Ήδη αχνοφαινόμαστε:
Το δέρμα μας διατρέχει όλα τα χρώματα της παλέτας. Οι γλώσσες μας δεν χωράνε σε όλα τα λεξικά μαζί. Οι ηλικίες μας μικραίνουν και μεγαλώνουν ταυτόχρονα. Το φύλο μας έχει όλο τον πλούτο του κόσμου. Τα μούτρα μας προσαρμόζονται στους καιρούς, όπως και των εχθρών μας.
Ο πολιτισμός και οι ιδέες και οι μνήμες μας βγαίνουν μέσα από τα μπετά και την άσφαλτο, γράφονται πάνω στα μπετά και την άσφαλτο, παίζονται μέσα στα μπετά και την άσφαλτο.
Είμαστε εκατομμύρια.
Είμαστε η εργατική τάξη. Αυτοί που πρέπει να μείνουν σπίτι πειθαρχημένα – για να ζευτούν στις νέες μηχανές πειθαρχημένα – για να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης πειθαρχημένα –για να πεθάνουν πειθαρχημένα. Κι ακούμε -ακούμε καθαρά- το ποδοβολητό που σε αγχώνει και τρέχεις σωστά.
Γι’ αυτό δε μείναμε σπίτι.
Οι εχθροί μας το ξέρουν.
Κι εμείς το ξέρουμε.
