Δυο φίλοι αράζουν σε μια πλατεία, έχοντας φάει ακόμα μια εξακρίβωση. Αυτή τη φορά για πολιτική αφισοκόλληση. Οι τσέοι την είδαν ευγενικοί και δεν μας έψαξαν, ούτε ρώτησαν αν έχουμε κάτι παράνομο πάνω μας. Αλλά αυτό που μας είπαν ότι κι αυτοί 30 ευρώ παίρνουν και ότι είναι επίσης φτωχοί, εδώ μου κάθεται. Να τους πούμε κι ευχαριστώ περιμένουν ή θέλουν να γίνουμε φίλοι; Τα έχω πάρει, ε;;!
– Να σου πω ρε φίλε. Μας έχουν ζαλίσει όντως με αυτές τις εξακριβώσεις κάθε τρεις και λίγο.
– Άστα να πάνε ρε συ. Όποτε τους γουστάρει, μας σταματάνε μες τη μέση του δρόμου και μας ψαχουλεύουν σε κοινή θέα.
– Κι όλα αυτά επειδή τα μούτρα μας, και τα μοτόρια μας φωνάζουν εργατική καταγωγή. Για σκέψου λίγο ρε φίλε… Έχεις δει ποτέ κανένα τσέο να κάνει εξακρίβωση στα μέρη μας σε κουστουμάτους ή νοικοκυραίους;
– Όχι ρε φίλε, όλη την ώρα δικά μας παιδιά εξακριβώνουν. Δηλαδή παιδιά που φοράνε μαύρα ρούχα και τα μούτρα τους έχουν ζωγραφισμένα τα ζόρια των καθημερινών σκατοδουλειών.
– Οπότε ρε φίλε, ξέρω γω, μήπως να ζωγραφίσουμε κανέναν τοίχο; Έτσι για να πάρουμε λίγο θάρρος και να στραβομουτσουνιάσουν κι οι κακοί;
– Μέσα εννοείται, έχεις βρει κάνα σπότ;
– Ναι ρε μαλάκα, παντού σπότ παίζουν.
– Ωραία φύγαμε.
Έχουμε φτάσει στο σπότ και αράζουμε…
– Φίλε προβληματίζομαι λιγάκι.
– Γιατί ρε μαλάκα;
– Ε να δε βλέπεις πόσοι ιδιοκτήτες σκύλων έχουν περάσει από εκεί;
– Ε και πού είναι το πρόβλημα;
– Ρε συ τίγκα στις κουράδες θα ναι το σπότ, αλλά πάμε δε γαμιέται!
Το ρολό έγινε. Μπόμπα βγήκε.
– Με τις κουράδες όμως τι έγινε;
– Τι τι έγινε ρε γίδι…; Βουλωμένη είναι η μύτη σου;
– Χαχα!Τελικά έπρεπε να γράφαμε ΣΚΤ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΣ!
Περισσότερα στο https://antifawestside.wordpress.com
