Ζούμε στην πίεση, όπως και πριν την καραντίνα. Γυρνάμε μ’ άδειες τσέπες, όπως και πριν την καραντίνα. Ξέρουμε την γειτονιά μας απ’ έξω, όπως και πριν την καραντίνα. Την βγάζουμε σε καβάτζες, όπως και πριν την καραντίνα. Μισούμε την αστυνομία και τους φασίστες, όπως και πριν την καραντίνα. Όπως και πριν την καραντίνα ψάχνουμε τους τρόπους να ερχόμαστε κοντά και δείχνουμε εμπιστοσύνη. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι εύκολο. Αλλά -όπως και πριν την καραντίνα- δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς: μένουμε, όλοι κι όλες μαζί, ζωντανοί στις γειτονιές μας. Και τις κρατάμε ζωντανές.
Περισσότερα στο antifaxalandri.wordpress.com
