Το βαρέλι των ελέγχων, των πειθαρχήσεων και των εξακριβώσεων φαίνεται να μην έχει πάτο. Όσο περνάει ο καιρός βλέπουμε από την πλευρά του κράτους μία όλο και πιο έντονη προσπάθεια να ασκεί έλεγχο και πειθαρχία στην καθημερινότητά μας. Λοκντάουν, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, πιστοποιητικά, τεστ, έλεγχοι είναι κάποια από τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να μας κάνουν να νιώθουμε εν δυνάμει “παράνομοι”.
Πηγαίνεις στη δουλειά; Θα πρέπει να δείχνεις στο αφεντικό τα χαρτιά σου. Πηγαίνεις στο σχολείο; Θα πρέπει να δείχνεις στην είσοδο τα χαρτιά σου. Πηγαίνεις για καφέ; Θα πρέπει να δείχνεις τα χαρτιά σου. Κυκλοφορείς αργά το βράδυ; Θα πρέπει να κουβαλάς τα χαρτιά σου.
Όμως ξέρουν ότι όσο αυξάνεται η πίεση και τα μέτρα, άλλο τόσο θα αυξάνονται η αντίδραση και η απειθαρχία. Για αυτό και με κάθε καινούργιο μέτρο που παίρνουν, παρακολουθούν με όλο και περισσότερη αγωνία τις εκάστοτε αντιδράσεις μας. Γιατί όσο εξελίσσεται αυτή η διαδικασία που λέγεται εξαθλίωση της εργατικής τάξης, πάντα θα έχουν το φόβο μήπως βρεθούν προ εκπλήξεων…
