Open mics, basket, βαψίματα, άραγμα, αυτοκόλλητα, έντυπα και περιοδικά.
(Ξέρεις που ‘ναι η Γενική;)
Τους μήνες που πέρασαν χορτάσαμε από “ειδικούς που θέλουν το καλό μας”. Αυτούς με στολές και μάσκες, επιδημιολόγους, γιατρούς και μπάτσους. Όλοι τους είχαν γνώμη για το πώς να ζούμε, πώς να δουλεύουμε και πώς να μη βρισκόμαστε όλοι μαζί. Θέλησαν να μιλάνε για λογαριασμό μας, προσπάθησαν να μας διώξουν από πάρκα και πλατείες και να μας κρατήσουν την κάθε μία μόνη της.
Κι όμως μιλάμε κι εμείς για τον εαυτό μας. Με τις ρίμες στα μικρόφωνα, με τα συνθήματα και τα γκράφιτι στους τοίχους. Με τις λέξεις που γράφουμε με μαρκαδόρους σε παγκάκια και λεωφορεία. Με τα έντυπα και τα βιβλία μας. Μιλάμε για πάρτη μας, βρισκόμαστε, συζητάμε και έχουμε άποψη συλλογική. Γι’ αυτό τους δημόσιους χώρους, τους χώρους που ζούμε, δεν τους παρατάμε. Είμαστε αυτόνομοι αντιφασίστες και αντιφασίστριες. Μεγαλώνουμε, ζούμε, δουλεύουμε στις γειτονιές του κέντρου. Στους Αμπελόκηπους, στο Πολύγωνο, στο Γκύζη και στην Κυψέλη. Είμαστε κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Είμαστε μέλη του Antifa Centro.
Δε θα ξεχάσουμε τι πάθαμε! Θα κουβεντιάζουμε για αυτά που μας συνέβησαν κι αυτά που μας συμβαίνουν και θα προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας όλοι μαζί κι αυτόνομα. Κι ακόμη περισσότερο: θα βρισκόμαστε, θα γνωριζόμαστε και θα παίρνουμε δύναμη απ’ την κοινή μας κουλτούρα και τα κοινά μας ζόρια. Όσο περισσότερο μας προορίζουν για τα σκουπίδια, τόσο θα χτίζουμε τη δική μας κοινότητα. Όσο περισσότερο μας σπρώχνουν στον πάτο, τόσο θα οργανωνόμαστε φωνάζοντας antifa!
Ελάτε να γνωριστούμε, να χώσουμε ρίμες, να βάψουμε τοίχους. Μεταξύ μας θα το πούμε antifa άραγμα μα θα εννοούμε πως:
Χιπ χοπ στις πλατείες, γκραφίτι και ταγκές
Οι δρόμοι είναι σπίτι μας σε αυτές τις γειτονιές.
